تو مـسیحا زاده اما دخـتـر موسی شدی           مــریــم قــدیــسـۀ ذریـۀ طـاهــا شـدی

در میان شوره زار قـم بهشتی سـاخـتی           مثل کوثر آمدی جوشیدی و دریا و شدی

جا نماز غرق نورت گوشۀ عرش خداست           در تـقـرب بر خـدا بالاتر از بالا شدی

پیش پایت دیـدنـی باشد قـیـام مـوسـوی           با جلال فـاطـمی خاتون بی همتا شدی

نـاز چـشـمـان تو و ذکـر فـداهـای پـدر           کو رسـول الله بیـند ثـانـی زهـرا شدی

خواهر سلطان عالم کار سلطان می کند           بر حسین خـانـواده زینب کـبـری شدی

خنده ی معصوم تو آرامش جـان رضا

بهترین تمکین قلبت صوت قرآن رضا

از همان اول دلت گشته گرفـتـار رضا           بین صحن چشمهایت نقش رخسار رضا

جنس بی قیمت که جایش در حریم یار نیست           عـشـق تو باشد مـتـاع ناب بازار رضا

 یوسف بازار ما چون پرده بردارد ز رخ           عاشقی چون تو فقط باشد خریدار رضا

در تـمـام عـرضـه های بنـدگـی پاک تو           همچنان آیینه ایی پیداست رفـتار رضا

تا میان خـطبه ها تفـسیر قـرآن می کنی           کـاملا باشد کـلامت عین گـفـتـار رضا

آمدی تا پرچم معـشـوق بر شـانه کـشی           در حریم عاشقی باشی عـلـمـدار رضا

هرکه عمری خاک بوسی حریمت را کند           تا قیامت می شود محرم به اسرار رضا

ای کریمه چاره ایی کن لحظۀ جان دادنم           دیده ام روشن شود هنگـام دیـدار رضا

روز محشر چون گنه گردد گریبان گیر من           آبـرو داری بـود کـار تـو و کـار رضا

دلخـوشم خاک حریم تو نشسته بر سرم

خاکساری تو می گردد شـفـیـع محشرم

تا که دل را آه سیـنه راهی قـم می کـنـد           با نگاهی برضریحت دست و پا گم می کند

آه چون از دل برآیـد کـار آتش می کند           بی محابا رخنه ایی در جان هیزم می کند

آن ضریحی که بود گرم طوافش جبرییل           حضرت حق قبلۀ حاجات مردم می کند

هرکه دارد عقده در دل یاد قبری گمشده           هر سه شنبه در حریمت نذر گندم می کند

با سلامی نم نم اشک از دو دیده می چکد           کاسه ی خـالـی ما لبریز از خم می کند

نیمه شبها در حرم تا صحن گردی می کنم           نـاگـهـان دل یاد قـبـلـه گاه هـفتم می کند

لفظ خـواهـر گوییا مـأنوس گشته با بلا           خـون زینب در رگان تو تلاطم می کند

کس ندیده تا به حالا خواهری محزون چنین           جـسـتـجوی یار زیر نیزه و سم می کند